Hızlı bir haftasonun ardından pazartesiye enerjik de başlasam hafif bir dağılmışlık var üstümde..Perşembe gecesinden yola çıkıp sabaha karşı Ankara'daydım öncelikle. 3.evim olan aştide sevdiklerimin beni karşılamasıyla bütün günüm süper geçti. Sabahın hafif bir serinliği vardır Ankara'da.. İşte bu Temmuz ayının bir sabahında ağaçlı sokakların arasında yürüyerek ortaokul günlerimin geçtiği Emeke kahvaltıya gittik. Biraz bahçelide vakite geçirdikten sonra eve döndüm. Bir ay kadar uzak kaldığım evimden yazın güneşin batışını izlemeyi özlemişim. Turuncu ışığın salona salondan uzun koridara dağılmasıylaa anlarız zaten yazın gelişini. Gitmeden önce budaklanmış ağaçlarımı yemyeşil buldum geldiğimde. O zaman kırıldım kendi içimde çocukluk arkadaşlarım olan kavaklar bensiz nasıl da yeşerdiler, her gece odamın penceresinden seyrettiğim çamlar beni unuttu mu diye? Dedemin ektiği dut ağacının altında oturdum, konuştuk biraz, hasret giderdik.. Ve akşam serinliğinde çocukluk rüyalarımın arasında uykuya daldım..
Cumartesi günü eğitim hayatımın en önemli sınavlarından birine girdim. Biraz umutlu çıktığım bu sınav sonra arkadaşlarımla yemeğe gittim ve ardından İstanbula dönüş..
Pazar günü gitmeyi planlamadığım bi festivale: Rock n Coke'a gittim kardeşimle. Akşamüstü gitmemizin sebebi, güneşin tepemizdeyken çok da eğlenemeyeceğimizi bildiğimizdendir ki erken giden arkadaşlarımızla konuştuğumuz da iyiki öyle yapmışız dedik. Athena'nın sonlarına yetiştik hani bir şarkısı var yaa:" Been meselaa uçarım meselaa yerlere göklere sığamıyorum" u söyledik ve Athena gitti. Ardından Coca cola sahnesinde alternatif bir grubu dinledik şu an adını hatırlayamadığım. Bittiğinde Vodafona Free zone sahnesinde performansına aşık olduğum bir adam Gaslamp Killer çıktı. Türk şarkılarından başladı ve öyle profesyonel bir geçiş yaptı ki bir anda kendimizi elektronik müzikte kaybederken bulduk..
Veee Travis'i beklerken festival alanında dolaştık biraz. Travis çıktığında sahneye şarkılarıyla mest olduk. Hep bir ağızdan mırıldandık..Eskiyi hatırladık.. Performanslarının sonlarına doğru grubun bütün üyeleri sahnenin en ucuna geldi ve sadece gitarla "flowers in the windows" u söylediler daha doğrusu söyledik..
Moby sahneye çıktığındaysa biraz yaşlandığını, yer çekimine karşı koyamadığını gördük. Moby'nin enerjisi ve afro-amerikan kadının sesi muhteşem ötesiydi. İzledikçe aklıma Ankara'daki C.tesi November geceleri gelmedi değil.En sonundaysa "lift me up" la gecenin son vuruşunu yaptı Moby ve bizi kendimizden geçirdi..
Böylece bir haftasonu da böyle geçti..
Geçtiğimiz aylarda zabıtanın Asmalımescitteki masaları ani bir şekilde kaldırmasıyla hepimiz şok olmuştuk.İlk olarak Ramazan dolayısıyla mı kalıdırıldı gibi bir izlenim oluşmuştu ve bir ay sonra eski haline döner diye umut ediyorduk. Ne zaman Ramazan bitti. Masalar konmadı. Üstüne Cihangir deki masalar toplatıldı. Anladıkki Beyoğlu Belediyesi'nin ciddi hesapları (!) var. Belediye olarak haklı veya haksız sebepleri var. Örneğin, Beyoğlu Belediye Başkanı Ahmet Misbah Demircan,dükkanların büyüklüğü, müşteri kitlesi, ruhsatları vb şeylere baktıklarını söylüyorlar. Restorant ruhsatı olmayan bir dükkan bile gece bar olabiliyor. Bknz. hizmet sonrası aldığınız fişlere. Mesela sabah bir turizm şirketi olan dükkan 6'dan sonra nargile hizmeti verebiliyor. Dükkan sahibi büyüklüğüne bakmadan ezbere masa koyabilmiş şimdiye kadar dükkanın önüne. 
Belli bir kültüre sahip bir yer Beyoğlu. 
Her zamanki gibi arkadaş buluşması
Bugün Türk-Uganda iş konseyimiz vardı ve Ugandalı heyeti misafir ettik. Çok tatlılar fakat gözlerinde çoğunun aynı ifade: Bezmişlik, bıkkınlık. Bunda bağımsızlığı kazandığından bu yana birçok askeri darbe yaşamış olmasının payı var mıdır ya da içsel problemlerinden biri olan salgınların olması mıdır bilemeyiz. Üstelik salgınların en büyüğü AİDS olduğu ve bunun batıların neden olduğu sanılan fuhuşun etkisi olduğu kabul ediliyor. Ekonomisi tarım ve hayvancılık da olsa orta sanayi bakımından Afrika ülkeleri arasında iyi bir konumda sayılır. Eğitim durumu ise içler acısı. Yalnızca 9 yüksek öğretim kurumu mevcut ve bu çağda gençlerin sadece yüzde 1 'i eğitimden faydalanabiliyor. Okuma yazma oranı ise ortalama yüzde 48. Uganda halkının yarısından fazlası Müslüman olmasına rağmen Batılı kaynaklar bu oranı yüzde 7 olarak yansıtmaktadır. Fakat herşeye rağmen gözlerinde umut hala vardı..
Pazar günü tünelden başlayıp Taksim meydanına doğru bir yürüyüş vardı. Ne amaçla diye sorduğunuzu duyar gibiyim. Cevap: KADINA ŞİDDETE HAYIR..demek için yürüdü binlercesi. Sloganları öyle hırslı atıyorlardı ki belliydi her biri en az bir kere tatmıştı şiddeti. Ağızlarından çıkan her kelime bir tokattı aslında; ama kadın ruhu şiddete şiddetle cevap vermezdi. Sadece tepkiydi onlarınki..Kadın kadına birlik olup göstermekti güçlerini.. Önden iki tane cenaze yürüyordu temsili ve ardından binlerce kadın, ellerinde "Doğurduklarımız tarafından öldürülüyoruz" "Asla yalnız yürümeyeceksin" yazan dövizlerle.. İşin görünen kısmıydı morluklar, kan, ölümler.. Peki görünmeyen kısmı? Psikolojik şiddet yaşayan milyonlarca kadın değil miydi, onların ruhunu yaralayan en az bir dayak kadar..Ne yazık ki Kadın ve Aile Bakanlığı’nı kaldırarak yerine Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı’nı getiren hükümet umarım kadınların bu mücadelesine destek olur ve dilerim ki daha caydırıcı cezalar uygulansınki Ceylan Soysal, Ayşe Paşalı, Şemse Anlak, Dilek Koçyiğit örnekleri yaşanmasın..
