Keske senle ortak hayallerimiz olmasaydi
Bence en cok onlari yikmak acitiyo canimizi

24 yaş mektubum

Bugün doğum günüm. Ve kendime yazdigim ilk mektubum:
Her yaş insana yeni şeyler katıyor. Umudun parçalanıyor ya da çok mutlu oluyorsun hayat böyle devam ediyor.
Bir mücadele gibi bitmek bilmeyen. Pes edip bıraktığın sonra delicesine savaştığın.
Garip olaylar döngüsü. Tesadüflere yer verdiğin ya da zamanından çaldığın. Tercih senin.. Ya da varolanlar senin eserin..
Her doğum günü biraz farklıdır. Bişiyi beklemiyormuş gibi yapıp, alttan aldıklarındır.
Hataları görmezden gelip, sonra kendine yenildiğindir. Biraz buruktur. Acıdır, sevinçtir.
Uzun zamandan beri yapamadığın, en sonunda deneyip başardığındır.
Mutlu edenlerle yetinebildiğin kadardır. Mutlu ettiğinle çoğaldığın zamandır.
Akıl edemediklerin senin suçun degildir.Kaderin bir parçasıdır.
Sayılar gereksizdir. Çünkü maddi kaygılar önemsizdir.
Ne kadar çoğaldığına bak. İçindeki benlerden kurtul. Biz olmaktan geçer asıl zenginleşmenin yolu.
Yollar seni yıpratmasın. Düşündüklerinle asıl varol. Yapabildiklerinle mutlu ol. Yapamadıkların için üzülme. Çünkü onlar hayatın yoludur..
Ve dedim ki kendi kendime. Kitaplar dolusu bir kutu. İçinde güzel bir ayna. Ama nerden bilebilirdin ki o ayna elbet birgün catlayacak o kitaplarin ağırlığıyla?

İnsan, bir an önce kargaşasını kendine anlam veren bir düzene çevirmezse,yıldız doğurtmazsa karanlığa, yok olacaktir.