Bugünki yazımı ofisten yazıyorum.Sarı ışığım yok yanımda.Başlığım da belli değil. Acaba yazmanın bir zorunluluk olduğunu mu zannediyorum benim için. Peki öyle değil mi? Bir umut.. Selim İleri'nin dediği gibi gençliğimizde zannederdik yazdıkça birşeyleri değiştirmeyi.. Benimki de birşeyleri değiştirmek mi yoksa yazdıkça kendimin değiştiğini görmek mi?
İçimizdeki kısık sesleri çıkarsak ortaya sanata döksek bir güzel. Bağırdıkça biraz daha hızlı vursak fırçalara ya da notalara ya da yazılara..O bayat sesleri güzelliğe dönüştürsek sevgimizi katıp. Bize ait olanı araştırsak ne var ne yok yarım kalan.. İnsanoğlu bu, biraz daha düşünse neler var? Bu yüzdendir sansürlerin sebebi. Kısık sesleri daha da kıstırmak,azıcık daha bastırmak..
İçimizdeki kısık sesleri çıkarsak ortaya sanata döksek bir güzel. Bağırdıkça biraz daha hızlı vursak fırçalara ya da notalara ya da yazılara..O bayat sesleri güzelliğe dönüştürsek sevgimizi katıp. Bize ait olanı araştırsak ne var ne yok yarım kalan.. İnsanoğlu bu, biraz daha düşünse neler var? Bu yüzdendir sansürlerin sebebi. Kısık sesleri daha da kıstırmak,azıcık daha bastırmak..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
yorum